Wie waagt die wint

Ieder jaar kijk ik uit naar ‘de nieuwe Charlotte de Monchy’, maar dit keer was het spannend. Nadat ik met de personages uit het vorige boek van deze auteur een beetje (veel) moeite had en het daardoor echt niet zo’n leuk boek vond, was ik een beetje huiverig. Maar gelukkig, Charlotte en ik zijn #ntb want dit verhaal vond ik gelukkig een stuk leuker dan haar vorige boek! 

Lizzy is niet happy met haar baan, maar eigenlijk niet echt happy met alles. Ze woont nog in een studentenkamer, heeft geen verkering en zoals gezegd haar baan vindt ze niet leuk. Wanneer ze een grachtenpand erft, van een lieve vriendin, staat haar leven op zijn kop. Ze moet het pand namelijk delen met de onbekende kleinzoon van haar vriendin. Lizzy heeft een lange weg te gaan, 
met horten en stoten 

Door momenten als: ‘Ga je mij nog kussen of moet ik vanavond weer liegen in mijn dagboek?’ Kon ik echt lachen tijdens het lezen en wist ik weer waarom ik de boeken van deze auteur leuk vind! 

Wel vind ik dat sommige passages / gebeurtenissen wat meer uitgewerkt hadden mogen zijn, ik miste wat diepgang hier en daar. Sommige dingen gebeuren heel abrupt en soms denk je, meid kom op, beetje doorzetten nu. Dat is jammer, want het verhaal is leuk, het idee is leuk, maar de diepgang is soms dus een beetje ver weg. 

Ik vond zoals gezegd het concept van het verhaal erg leuk. Het is ergens voorspelbaar, maar toch ook uniek. Al met al een fijne feelgood, op naar de volgende Charlotte de Monchy!