Bloedspoor in de wijngaard

Het is weer tijd voor een cosy crime van M.L. Longworth. Dit keer onderzoeken de onderzoeksrechter Verlaque en zijn rechterhand commissaris Paulik verschillende moorden, een aanranding en een diefstal van wijnen die met elkaar te maken lijken te hebben. Het is fijn om weer te lezen over de personages en te ervaren dat bijvoorbeeld Verlaque weinig veranderd is in zijn doen en laten. Tijdens het lezen word je weer onder gedompeld in de mooie Franse omgeving, heerlijk.

Ik vond dit deel het gemakkelijkst lezen en er was minder geklets over wijn en sigaren, waardoor we sneller tot de kern van het onderzoek kwamen. Het verhaallijnen lopen op sommige momenten door elkaar waardoor er soms raakvlakken zijn en je daardoor steeds beter gaat begrijpen hoe de mensen en de zaken met elkaar verbonden zijn. 

Wel vond ik het jammer dat de vriendin van Verlaque, Marine, in dit boek best een kleine rol had. Ik vond haar een fijne toevoeging aan de onderzoeken in de vorige 2 boeken en dat miste ik in dit deel. De dingen die zij toevoegt aan het onderzoek, zijn dan wel van cruciaal belang, dus wat dat betreft is haar rol wel groot. 

Sommige toevalligheden, vond ik iets te toevallig en had het van mij iets minder gemakkelijk gemogen. De oplossing komt vrij plotseling, dus voor die puntjes en de kleine rol van Marine, had het boek van mij best 50 bladzijdes meer mogen zijn. Maar ondanks dat vond ik het een vlot lezend en leuk verhaal en kijk ik toch zeker wel uit naar een nieuwe zaak voor Verlaque en zijn (werk)omgeving