Het grachtenhuis

Heleen is weduwe en woont bij haar ouders in Lochem nadat haar man is omgekomen aan het front. Ondanks dat de oorlog nog steeds gaande is, verlangt Heleen enorm naar Amsterdam en bij de eerste beste kans, vertrekt ze voor een baan terug naar Amsterdam. Al vrij vlot blijkt dat degene voor wie ze werkt, voor het Duitse rijk werkt, ze besluit te blijven, in de hoop dat ze iets voor de slachtoffers van de oorlog kan doen…
Velen jaren later probeert Joyce meer te weten te komen over haar opa, er wordt thuis niet over hem gesproken aangezien hij ‘het monster van Amsterdam’ wordt genoemd. Ze wil graag meer weten en gaat op onderzoek uit. 

De twee wisselende verhaallijnen, die steeds netjes worden aangegeven, zorgen ervoor dat je het boek binnen no time uit hebt. De auteur schrijft vlot, beeldend en het verhaal komt erg dichtbij. Het greep mij om sommige momenten erg aan, op zo’n momenten weet je dat je een goed boek in handen hebt.

Het einde had wat mij betreft iets meer uitgewerkt mogen zijn, gedurende de rest van het verhaal merk je echt dat er veel diepgang inzit en de tijd is genomen om het verhaal goed te vertellen, dit nam voor mijn gevoel een beetje af gedurende het einde van het verhaal. 

De gebeurtenissen en de personages zijn heel accuraat en beeldend omschreven, het voelt enorm echt aan (wetende dat dit soort verhalen natuurlijk echt gebeurd zijn) en ik kijk dan ook zeker uit naar een volgend boek van deze auteur!!