Weerwater

De wereld vergaat, op één stad na Almere (ja echt, Almere). Op het moment van deze gebeurtenis is ‘writer in residence’ Renate Dorrestein net aankomen in Almere en in één klap verwijderd van haar eigen gevormde familie. In één klap is er ook geen elektriciteit, stromend water of telefonisch bereik meer. Almere is afgesloten van de rest van de wereld. Je volgt de schrijfster en haar mede bewoners die na deze heftige gebeurtenis hun leven proberen op te pakken zonder hun geliefden, maar met zoveel problemen en uitdagingen.
•
Als geboren Lelystedeling ben ik wel vaker in Almere geweest (de laatste keer wel meer dan 10 jaar geleden) en ik kan nou niet zeggen dat het mijn favoriete stad is, maar ik vond het leuk om er over te lezen. In dit boek zou het dus de enige stad zijn die een wereldwijde ramp overleefd, althans dat denkt de bevolking die overblijft. Dit boek vind ik erg goed geschreven maar met vlagen wel wat warrig, dit kan komen omdat ik het op sommige dingen zo ongeloofwaardig vond. (Ja duh Nikki het is een dystopian novel). Maar wat is er nou precies aan de hand in het Kasteel? Hoe komt de baby nu aan in Almere? Zoveel vragen. Wat ik verwarrend vond is dat Renate Dorrestein, ook schrijft alsof zij zelf de hoofdpersonage is van het boek, dat vond ik nog al een ontdekking toen ik het las. 
•
Kortom, Renate Dorrestein kan gewoon heel goed schrijven en met dit boek bewijst ze dat maar weer. De verhaallijnen zitten goed in elkaar en ze werkt de hoofdpersonages goed uit. Alleen mevrouw Dorrestein, wat doet u mij aan, dit verhaal is zo niet af voor mij. Ik heb zoveel vragen, ik zal de vragen niet delen, omdat ik niet wil spoileren.