Wedden dat ik blijf

De zussen Debby en Hilde zijn het leven in de randstad beu. Veel files, weinig ruimte. Ze besluiten de sprong te wagen en na een spannende ‘verhuis’ weddenschap besluiten Hilde & haar gezin en Debby om Amsterdam in te ruilen voor ‘Koningswoud’. Debby koopt een opknapper! (Ja het heeft een uitroepteken nodig). De boerderij, die dus wel wat opknapwerk kan gebruiken, wil Debby omtoveren tot een fijne leefplek samen met alpaca’s en nog veel meer schattige dieren. Het klinkt allemaal heel idyllisch, maar niet iedereen in Koningswoud zit te wachten op de komst van de yuppers uit de randstad en het wordt ze dan ook niet altijd makkelijk gemaakt. Voeg daar nog een vervelende ex aan toe en een knappe dierenarts en mij kan je wegdragen! 

Dit verhaal, ik heb weer zo gelachen. Marijke schrijft vlot, vol met humor en het zit weer heerlijk in elkaar. Totaal ander verhaal dan haar vorige roman en die was ook al zo leuk! De personages, de omgeving en de dieren in dit verhaal, je ziet het allemaal voor je. Toen ik vorige week door de Veluwe fietste, en om mij heen boerderijen met alpaca’s zag, dacht ik nog. Zal hier ook een Debby wonen? 
De regenachtige zomer wordt goed gemaakt met een feelgood als deze. Want ja je wil dit gewoon lezen in je pyjama onder 2 dekens met een kop thee op de bank. En ik wil wedden dat je dit verhaal ook prima onder de Spaanse zon kan lezen. Maar op de Veluwe dit boek lezen vond ik me toch een partijtje fijn.

Het leuke aan dit verhaal is dat ondanks dat je alles leest vanuit de ogen van Debby, je haar zus en zwager ook goed leert kennen. Het draait niet alleen maar om Debby en dat is een fijne leesvorm. Ook de andere personages leer je goed kennen en op een paar rotte appels na, wil je eigen buren worden van al deze mensen! Echt een boek waar ik nog graag 6 vervolgdelen van lees