Water

Water is het derde boek dat ik van Lara Reims gelezen heb en het stelt zeker niet teleur. Wederom is het een futuristisch boek met actuele onderwerpen en technische snufjes. Het werd soms zelfs zo futuristisch dat ik tijdens het lezen echt mijn koppie erbij moest houden, maar goed, ik begrijp Star Wars films ook niet, dus denk dat het vooral aan mij ligt. 

Lizzie woont op een eiland en zit op een kostschool, hiervoor heeft ze overal en nergens gewoond met haar ouders, maar zij vonden het tijd worden voor Lizzie om ergens, zonder hen, voor een langere periode te wonen. Maar dan ineens gaat het eiland op slot, niemand erin en niemand eruit, alleen de mensen met een fout paspoort, worden het eiland afgegooid. Lizzie ziet steeds meer mensen om haar heen vertrekken en besluit zelf op onderzoek uit te gaan wanneer een mysterieuze koffer inclusief mysterieuze lenzen aanspoelt op het strand waar zij toevallig net is. De lenzen lijken te kunnen communiceren met Lizzie, en ze stort zich in een doldwaas avontuur in een land dat op slot zit, geen internet is en ze geen contact heeft met mensen buiten het eiland. 

Ik vind Lizzie al direct een fijn personage die ik vanaf hoofdstuk 1 al waardeerde. Ze maakt echt ontzettend veel mee in een onzekere tijd maar door middel van vertrouwen en vriendschappen komt ze sterker en zelfverzekerder uit de strijd dan ooit. Erg fijn om zo’n sterk personage in een boek te hebben voor jeugdigen.

De auteur schrijft enorm vlot en snijdt belangrijke actuele thema’s aan die nu spelen maar dan geschreven met een futuristische inslag. Er zitten veel plottwisten in het boek waardoor je maar sneller wil en blijft doorlezen.

Een fijn jeugdboek waarin Lizzie op zoek gaat naar zichzelf, zonder dat ze dat doorheeft en het lot van het eiland, steeds meer op haar schouders rust.