Shelley woont samen met haar ouders in Zanderije, het is een meisje dat je direct in je hart sluit, want kinderen die zich onderstaande bedenken, zijn een aanwinst voor onze wereld.

‘Mama zegt dat vissen stinken, maar misschien vinden zij dat juist wel van óns. Een vis is veel schoner dan wij, want ze liggen de hele dag in bad.’ 

Shelly is zeven, maar bijna acht. En haar verlanglijstje bestaat uit aardig wat punten, maar het komt allemaal op hetzelfde neer: een hond. Helaas krijgt ze een fiets en geen hondje. Maar haar geluk kan niet op wanneer de groenteman bij de leegstaande fontein een puppy vindt. Shelly mag Fontana uitlaten en ze delen samen een banaan. Dan gaat Fontana ineens praten én vliegen… 

Shelly en Fontana worden de beste vriendjes. Shelly leert Fontana lezen, Fontana probeert Shelly te leren vliegen. Dan doet zich een groot probleem voor, dit gaan deze beste vrienden samen oplossen! 

Wat is dit een ontzettend leuk jeugdboek, Judith Visser kan niet alleen romans schrijven, maar zij kan ook echt kinderboeken schrijven! Het verhaal is lief, grappig en leuk! Shelly is een hele leuke meid, die behoefte heeft aan een vriend in de vorm van een hond, die krijgt ze en de liefde voor elkaar spat van de bladzijdes af. Zonder dat het de boventoon voert, merk je ook wel waarom Shelly behoefte heeft aan een vriend in de vorm van een hond. Klasgenoten met wie het niet zo klikt, volwassenen die haar niet begrijpen. Het verhaal is origineel en ik weet zeker dat kinderen dit verhaal leuk gaan vinden, helemaal kinderen die net zo’n grote hondenvriend zijn zoals Judith Visser, want de liefde voor honden is van de bladzijdes af te lezen! 

Recensie: 5

Titel: Fontana Banana
Auteur: Judith Visser
Genre: Jeugd
Uitgeverij: Harpercollins