Al sinds ‘de bevallingsfilm’ op de middelbare school is Leah Hazard gefascineerd door bevallingen, en niet alleen het ‘afgesneden shot’ van de vulva, vindt ze interessant, maar ook wat gebeurt met de rest van de vrouw. Na haar eigen 2 totaal verschillende bevallingen ging de auteur zich afvragen of zij wellicht vrouwen kon begeleiden tijdens het bevallen.
‘Hoe was het mogelijk? Hoe konden miljarden vrouwen zulke verschillende wegen volgen naar dezelfde bestemming?’ Haar interesse voor verloskunde werd groter dan het weerzin om weer de schoolbanken in te gaan. Ze besluit de sprong te wagen en na de geboorte van haar tweede kindje besluit Leah Hazard om terug naar school te gaan en te leren om midwife te worden. 

Nadat ik ‘Dagboek van een verloskundige’ van Marlies Koers in één adem had uitgelezen, zag ik dat dit boek in Nederland uit zou komen. Ik was eerst wat huiverig, doula’s en ik gaan niet samen en op de achterflap wordt vermeld dat de auteur eerst de stap heeft gezet naar een carrière als doula. Maaaar ik was weer eens te snel met mijn vooroordelen, want het was een heel mooi boek om te lezen. Het verhaal begint met een spannend bevallingsverhaal, eigenlijk voel je in het eerste hoofdstuk al de vibes van het hele boek. De liefde voor het vak, maar ook de twijfel en de angsten. Dit boek is echt een ode aan de vrouw en haar krachten om te bevallen. 

In het boek volg je Leah als leerling en je groeit met haar mee tot een ervaren verloskundige. De hoofdstukken gaan steeds over andere vrouwen en andere situaties. Het was leuk om na het boek van Marlies Koers en mijn eigen ervaring met Nederlandse verloskundigen om nu eens te lezen hoe het er in het Verenigd Koninkrijk aan toe gaat. In Nederland heb je meer verloskundigen met een eigen praktijk en in dit boek volg je de verloskundige vanuit het ziekenhuis. Dus de verloskundigen uit dit boek, begeleiden een vrouw dus niet haar hele zwangerschap of haar hele behandeling maar behandelen haar maar op momenten. Een gedeelte van een bevalling (of als het snel gaat de hele bevalling) of één behandeling. Wat ik bij dit boek dus wel echt gemist heb, is dat je niet weet hoe het afloopt. Bijvoorbeeld wanneer bij een meisje veel te vroeg haar bevalling begint, lees je alleen de momenten dat deze verloskundige bij haar is geweest, niet wat erna gebeurde, daardoor voelde dit en veel andere hoofdstukken voor mij niet af. Dit voelt voor mij minder betrokken, ik begrijp dat het normaal is dat patiënten naar andere afdelingen / artsen e.d. gaan, maar ik mis hier toch een beetje betrokkenheid en daardoor kwam ik er niet altijd even lekker in. Maar wat heb ik een respect voor deze verloskundige en haar collega’s. Ik had dat al, maar als je leest hoe zij moeten omgaan met personeels tekort, geen vrije bedden en ‘goedkopere’ materialen vraag je je af hoe zij ervoor kunnen zorgen dat al die vrouwen veilig kunnen bevallen. 

De betrokkenheid die ik soms mistte, maakte de auteur op veel momenten weer goed doordat je echt voelt dat zij meeleeft met de vrouwen die onder haar zorg vallen. Er zit een hoofdstuk in het boek wat mij tot tranen geroerd heeft. Hoe deze verloskundige korte metten probeert te maken met de moedermaffia en moeders op hun gemak stelt, dat flesvoeding ook oke is, vond ik heel fijn om te lezen. 

Als je een kijkje wil nemen in het leven van een ‘midwife’ of gewoon in het leven van een powervrouw, of gewoon in het leven van een ziekenhuis medewerker, lees dan zeker dit boek. De verhalen kunnen heel dichtbij komen én kunnen je tot tranen toe ontroeren. Maar de verhalen kunnen ook ver van je bed zijn en juist verafschuwend zijn. Allemaal ervaringen uit het dagelijkse leven van deze auteur. ‘Een hele bevalling’ krijgt van mij 4 sterren! 

Bedankt uitgeverij Spectrum voor dit exemplaar! 

Recensie: 4

Titel: Een hele bevalling
Auteur: Leah Hazard
Genre: 
Non-fictie
Uitgeverij: Het spectrum