De laatste halte

August verhuist naar New York om te ontsnappen aan het leven ‘thuis’. Even weg van alles en focus op school en werk. August geeft niet veel om spullen en gelooft niet in happy endings. Ze trekt in bij 3 huisgenoten en ik kan wel al zeggen dat deze haar leven beter maken! Dan ontmoet ze Jane in de metro en Jane ziet er niet alleen uit als een rocker uit de jaren ‘70, maar dat is ze ook! Ze zit vast in de metro en in de tijd en beetje bij beetje kom je steeds meer te weten over Jane en haar verleden. Dit allemaal dankzij de detective skills van August! Een uniek verhaal dus!
•
Het boek begon voor mij wat warrig, ik had dan ook eventjes nodig om erin te komen. Maar na ongeveer 2 -3 hoofdstukken (de hoofdstukken zijn best lang) werd mij meer duidelijk en ging ik steeds meer in het verhaal zitten. Ik heb geen problemen met lange hoofdstukken, maar ik kan me voorstellen dat het voor andere lezers best even een worsteling kan zijn. Veel info, info die nog een beetje mist én lange hoofdstukken. Ik heb daardoor lang nagedacht over wat ik nu eigenlijk van dit boek vond. Het verhaal is leuk, het is leuk geschreven en er zit veel humor in. Maar toch, voor mij was dit het niet helemaal. Het grote onderdeel van dit boek waarin Jane vast zit in de tijd, ik voel het niet en dat vind ik enorm jammer. Want de personages zijn zo leuk uitgewerkt en het verleden van Jane wordt zo mooi uitgezocht en neergezet, en toch was het vast zitten in de tijd het niet voor mij.

Dit is het tweede boek van Casey McQuiston en ik kan toch wel zeggen dat ik fan ben van de schrijfstijl van deze auteur! De auteur schrijft vol met humor en haar personages zijn queer. Niet omdat het moet maar omdat het normaal is. Dat soort boeken, daar hebben we er meer van nodig.