‘Op de dag dat er iemand van je houdt, is het heel mooi weer.’

Dit boek, dat eigenlijk allemaal levensverhalen bevat, draait om Violette. Violette heeft zelf ook nogal wat levens geleefd en wij leren haar kennen als beheerder van een begraafplaats. Waar zij zoveel meer doet dan alleen het beheren van de begraafplaats. Ze biedt een luisterend oor, een warme maaltijd of een goed glas sterke drank. Via Violette, leren we de verhalen kennen van de overledenen, maar we komen tijdens het lezen ook steeds meer te weten over Violette zelf. Mede dankzij politieman Julien, moet Violette terug in het verleden met alle gevolgen van dien. 

Als je dit boek leest, lees je vooral vanuit de ogen van Violette, maar op momenten ook vanuit andere personages. Zoals haar verdwenen ex-man of vanuit de brieven van de moeder van Julien. 
Het leest wat traag omdat de woorden zo mooi zijn en de boodschappen tussen de lijnen door nog mooier zijn. Ik stoorde mij hier zelf niet aan, dit is een boek dat heerlijk is om uren te lezen en uren over na te denken. 

‘Als het gesneeuwd heeft, staat de wereld stil.’

Violette en haar bij elkaar geraapte familie op de begraafplaats geven je inzichten tot allerlei levens en allerlei gebeurtenissen in het heden en het verleden, zelf ben ik hier dol op, en de auteur stelde me niet teleur. Er zit soms een wat trage opbouw in, maar dat mag bij dit boek. De vragen die je als lezer hebt, worden gelukkig beantwoord, het een wat voorspelbaar, het ander totaal niet. De auteur snijdt onderwerpen aan zoals rouw en verdriet. Maar ook liefde en geluk. De bijzondere levens van Violette, vond ik een warme roman, vol mooie zinnen en onderliggende boodschappen, die ik zeker aanraad om te lezen. 

Recensie: 4

Titel: De bijzondere levens van Violette
Auteur: Valérie Perrin
Genre: Roman
Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.