Dagboek van een maankind

In dit verhaal leren we Morgane kennen. Ze is 16 jaar oud en pas verhuisd, ze is het hier duidelijk niet mee eens, maar er zit niets anders op. In haar nieuwe kamer vindt ze achter de verwarming een dagboek van een oud bewoner. Max, hij is 17 en lijdt aan een zeldzame ziekte. Hij is een maankind. Hij kan niet goed tegen zonlicht dus hij schreef een dagboek over zijn geïsoleerde bestaan. Morgane gaat het lezen en raakt steeds meer geïnteresseerd in Max en de zeldzame ziekte waar hij aan leidt.

Oke de boodschappen die in dit verhaal verwerkt zijn, zijn prachtig en de manier waarop de illustrator dit verwerkt heeft maak het nog mooier. Ik denk dat het elkaar niet nodig zou hebben, het is beide sterk, maar wat is dit samen voor iets moois geworden. De illustraties geven de sfeer door middel van kleuren zo goed weer! Mooi gedaan. Je vliegt er daadwerkelijk doorheen terwijl je mooie, verdrietige, herkenbare, lieve en lastige momenten ziet en leest. Wat zullen pubers zich herkennen in Morgane en wat kan Morgane hen veel leren over naastenliefde en openstellen. Wat zullen ouders of leerkrachten van pubers zich herkennen. En wat zullen kinderen veel kinderen leren over hoe belangrijk zelfacceptatie kan zijn. Een erg mooi thema wat de makers van dit boek gebruiken. Een mooi inkijkje in het leven van een gezonde puber én het leven van een puber die helaas niet gezond is. Enige minpunt, het is te kort! Dit had van mij veel langer mogen duren, maar voor de doelgroep waar dit boek voor bedoelt is, denk ik dat de lengte juist goed is. Lees dit boek en laat jouw kinderen, leerlingen, neven, nichten of buurtkinderen meegenieten. Dit is een goede introductie voor als je nog weinig graphic novels hebt gelezen of een jeugdige aan het lezen wil krijgen!