Mijn koningsgezinde hartje ging sneller kloppen toen dit boek op de mat viel én ik ben dezelfde avond nog begonnen en het was dus ook dezelfde avond uit. Ik schrok wel dat het maar een dunnetje is, ik was bang dat ik na het lezen geen voldaan gevoel zou hebben. Maar niets is minder waar, ik had het boek dezelfde avond nog uit en ik sloeg het dicht met een glimlach op mijn gezicht. 
In dit boek vertelt Claudia de Breij over onze kroonprinses, Catharina – Amalia. Net zoals bij haar grootmoeder en bij haar vader is rondom haar 18e verjaardag een boek uitgekomen over haar leven. Zelf vindt ze dit maar vreemd, ze heeft toch nog niets bereikt zo zegt ze zelf, ze is geen Nelson Mandela. 

Ik vind het juist heel fijn dat dit boek er is, je leert onze kroonprinses toch een beetje op een andere manier kennen en het geeft dus wat inzichten in haar leven. Over hoe het is om op te groeien met altijd beveiliging om je heen, hoe het is om een prinses te zijn, maar ook hoe het is om een perfectionistische studente te zijn. Nooit zullen jij of ik weten hoe het is om een prinses te zijn, maar Amalia is dat dus wel en pfoe ik zou niet willen ruilen. 

Ik wist niet wat ik van de schrijfstijl van de auteur moest verwachten, maar ze heeft het verhaal zo vlot en realistisch geschreven dat het echt een feestje is om te lezen! 

Nog een kleine shoutout naar onze prinses, die gewoon Cum Laude haar gymnasium gehaald heeft, paardrijdt op hoog niveau én de muzikale kwaliteiten van haar moeder bezit. Ze heeft ook echt heel veel humor. Wanneer de auteur met een geel notitieboekje komt en Amalia zich hardop vraagt waarom het niet oranje is. Die humor en zelfspot, zo fijn dat dit naar boven komt in dit boek. Gewoon een 18 jarig meisje. Maar dan toch weer niet. 

Ik raad dit boekje zeker aan om te lezen, ook als je niet zo koningsgezind bent zoals ik, wie weet ben je hierna ietsje pietsje meer koningsgezind.

Recensie: 5

Titel: Amalia
Auteur: Claudia de Breij
Genre: Non-fictie
Uitgeverij: Uitgeverij Pluim