Met de thrillers and more leesclub, mocht ik dit boek lezen! Lucky me! Ik las deel 1 met een andere leesclub en daar was ik toen zo positief verrast over dat mijn verwachtingen voor dit deel erg hoog waren!

Het verhaal begint weer vlot, ik moest wel even mijn hersens kraken wat er precies ook alweer gebeurd was in deel 1, maar in principe kan je dit deel gewoon lezen zonder dat je deel 1 gelezen hebt (dit vind ik, don’t judge me ). In dit deel, deel 2 dus, is het leven van April een beetje een rommeltje, ze slaapt op de bank van een vriend, of nee daar woont ze, omdat ze niet naar haar geliefden durft uit de angst dat ze hen wat aandoet, daarnaast is er een journaliste die er alles aandoet om te bewijzen dat April een buitenaards wezen is. Genoeg ingrediënten voor een spannend verhaal en dat is dit dus ook! Ik vond het niet zo spannend als deel 1, maar dat maakte me helemaal niets uit. De vlotte schrijfstijl en de humoristische opmerkingen waren namelijk weer on point! Sowieso krijgt de auteur van mij 10 punten omdat ze een nummer van Wham verwerkt heeft in het boek! 

Bij deel 1 dacht ik soms nog, uuuhhm wat, en dat had ik nu dus totaal niet, ik ben helemaal gewend aan de wereld waarin April leeft en ik vind het zo leuk! Misschien dat ik het verhaal nu ook geloofwaardiger vond, in hoeverre je een boek waar David Bowie aan een bar zit in een andere wereld, geloofwaardig kan noemen dan (dit bedoel ik uiteraard positief!). Ik kan echt niet wachten tot deel 3!

Recensie: 4

Titel: Als doden spreken
Auteur: Mel Hartman
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Hamley Books