‘Dacht je toen dat je me zou gaan redden?’ ‘Nee.’ Hij staarde haar aan. ‘Ik wist dat jij mij zou redden.’

In deze mooie roman leren Elise & Sebastian elkaar kennen. Zij een jonge Française in het verzet, hij een jonge Duitse soldaat. Elise gelooft niet in liefde op het eerste gezicht, Sebastian ook niet, maar achteraf gezien is dat toch wat er gebeurde voor hem. De twee jonge mensen worden verliefd maar de bevrijding biedt hen beide helaas geen vrijheid om lief te hebben wie ze willen lief hebben. 

Het verhaal leest ontzettend vlot en je vliegt echt door het verhaal heen. Het verhaal riep allerlei emoties bij mij op, vooral woede en verdriet. We volgen het verhaal vanuit Elise en Sebastian en dat is een fijne afwisseling. Het verhaal is op een logische manier opgedeeld in meerdere delen en het boek speelt zich niet alleen af tijdens de oorlog en ver erna, maar ook kort na de bevrijding van Parijs. 

Het feit dat de auteur ervoor heeft gekozen om te laten zien hoe het er aan toe ging, direct na de bevrijding, vind ik een erg fijne toevoeging aan het verhaal. Ook het feit om het verhaal te lezen vanuit de 2 hoofdpersonen is een erg fijne keuze.

Hier en daar zijn wat losse eindjes, maar dit heeft verder geen grote meerwaarde voor het verhaal, dus dat neem ik voor lief. Verder raad ik je aan de achterflap niet te lezen, want dat geeft net iets teveel weg van het verhaal, iets wat ik bewust niet heb genoemd in mijn recensie. 

Ik heb enorm genoten van dit verhaal, waar het verdriet en de pijn soms van de bladzijdes afspatte maar er ook plek was voor liefde en geluk. De vorige roman van deze auteur staat in ieder geval op mijn wensenlijstje nu. 

Recensie: 4

Titel: Afscheid van Parijs
Auteur: Ruth Druart
Genre: Feelgood
Uitgeverij: Boekerij