Vaarwel Roscoe

‘Als je mislukkingen spaart, kun je niet falen.’

De hele wereld is in rouw als wereldster Roscoe Mulder onverwacht overlijdt. Dit boek, gaat niet alleen over de rouw van zijn fans of vage bekenden. Nee dit boek gaat over meer. De rouw die de broer en vriendin, tevens een wereldster, van Roscoe ervaren. Ze nemen je mee, door middel van hun brieven aan Roscoe, op reis naar het verwerken van hun verdriet!

‘Over een paar uur is het weer licht’, zei ik. ‘Midden in de nacht lijkt alles erger.’

De proloog zoog met echt meteen op, wat een ontzettende fijne schrijfstijl en wat een introductie van een verhaal! Ik las het verhaal alsof ik verdoofd was. Alsof ik even op een andere wereld zat samen met Rafael (de broer van Roscoe) en Livia (de vriendin van Roscoe). De brieven die geschreven worden aan Roscoe door allerlei mensen, is zo’n mooie manier van vertellen. Het lijkt alsof die brieven door allerlei verschillende auteurs geschreven zijn, en tegelijkertijd heb je totaal niet door dat dit boek niet door één maar door twee auteurs geschreven is. 

‘Sommige trappen zijn moeilijker te beklimmen dan andere. Zelfs al hebben ze hetzelfde aantal treden.’ 

Later viel me op dat er allemaal geschreven woorden op de achterflap staan. Dit boek klopt gewoon, van voor tot achter, van binnen tot buiten. De voortgang in de wisselende perspectieven vind ik erg fijn, je komt eigenlijk alles te weten wat je wil weten. Ik zit eigenlijk vol met vragen, maar ook weer niet. Het is goed zo. Roscoe, ik kende je niet, maar ik zal jouw verhaal niet snel vergeten. 

‘Ik snap niks van de liefde en zelfs ik kon je advies geven.’