In dit boek draait het om 2 broers, Mang en Jean, en Miranda. Door een stom toeval, leren de broers Miranda kennen en door allerlei gebeurtenissen trekt Miranda uiteindelijk bij de broers in. In het eerste hoofdstuk lezen we een verhaal over een zieke vrouw, die zo goed als het gaat door de broers ondersteund wordt, vanaf het tweede hoofdstuk ga je terug in de tijd en zijn we bij de momenten vanaf de ontmoeting tot het ziekbed. Er zitten veel perspectief wisselingen in het verhaal en ondanks dat ik dat normaliter geen probleem vind, was ik nu af en toe de kluts kwijt. Met name in het begin was ik af en toe in de war, maar naar mate je de personages beter leert kennen, waar de auteur ook voor zorgt, raak je eraan gewend en leest het boek enorm vlot. En dat vlotte verbaasde me nog al aangezien het boek veel lange hoofdstukken bevat. 

Mocht je dat nu zelf lastig lezen vinden, er zijn genoeg momenten om het boek even dicht te slaan, de hoofdstukken bevatten namelijk een soort paragrafen en perspectief wisselingen waardoor je niet altijd het gevoel hebt dat je midden in een hoofdstuk stopt met lezen. Daarnaast zorgt dus de vlotte schrijfstijl, al is dit niet te vergelijken met een vlotte feelgood schrijfstijl, dat je de lange hoofdstukken heel gemakkelijk doorkomt. 

Sommige gedragingen van personages kon ik niet begrijpen, met name rondom de continue strijd tussen de twee broers, maar de manier waarop de auteur het heeft neergezet vind ik wel erg goed. 

Mocht je van romans houden die hier en daar een traag verhaal hebben, maar waar er wel zoveel gebeurt dat er een flinke roman uit voortgekomen is, dan is dit zeker wel wat voor jou!

Recensie: 3

Titel: Twee broers, één vrouw
Auteur: Paul Béatse
Genre: Roman
Uitgeverij: Beefcake Publishing