Middernachtbibliotheek

Samen met een boekenvriendinnetje las ik dit boek. Wij kiezen regelmatig boeken uit om samen te lezen waar we flink bij speculeren. Helaas, kan ik wel namens ons beide zeggen, was dit niet het beste boek voor ons dit jaar. Iedereen was / is zo enorm enthousiast over dit boek, dat ik, als ik voor mezelf spreek, ik denk dat ik te hoge verwachtingen had. Jammer, want het boek is mooi. Heel mooi. Maar het ‘wauw’ moment is bij mij uitgebleven.

Wanneer Nora in de Middernachtbibliotheek terecht komt, een plek tussen leven en dood, krijgt ze de kans om te ervaren hoe haar leven eruit had kunnen zien als.. wat als ze… Voor haar gevoel stelt ze iedereen teleur. Ze heeft van zoveel dingen spijt. Boek na boek slaat ze open, leven na leven ervaart ze, op zoek naar dat ene gevoel. Wat maakt het leven de moeite waard?

Laat ik voor opstellen dat dit boek heel mooi geschreven is en ik zeker niet zal twijfelen om nog eens een boek van deze auteur te lezen. Er zit een hele mooie boodschap verweven in dit verhaal. Een verhaal met mooie details dat retegoed in elkaar steekt. Maar toch, waar is dat wauw effect? Persoonlijk miste ik de diepgang in bepaalde hoofdstukken. Nora leidt op een gegeven moment verschillende levens. What could’ve been. Het volgt elkaar snel op, het gaat haar, voor mijn gevoel, best gemakkelijk af en daar miste ik de diepgang. 

‘Dit was een leven waarin ze vier uitroeptekens achter elkaar zette. Waarschijnlijk werd dat gedaan door mensen die gelukkiger, minder gespannen waren.’

Ik wilde meer weten over haar depressie. Meer over haar weg naar beter worden. Ik heb geen ervaring met depressies en vind het dan ook lastig hier een oordelend woord over te schrijven, maar voor mij was het verhaal niet compleet. Dus ja ga dit lezen, want het is een mooi boek, maar pas op met te hoge verwachtingen, het kan je zo maar ineens teleurstellen

‘Bang zijn voor de liefde is bang zijn voor het leven, en wie bang is voor het leven is al voor driekwart dood.’