‘Dat je iets niet kon zien, betekende niet dat het niet bestond.’

Luna kennen we nog uit het verhaal over Gozert en Ties. Luna leert Ties kennen in huize Hoopvol, Hopeloos voor insiders, waar zij woont omdat zij stemmen hoort. Ik durft niet teveel te vertellen verder, want als je Gozert nog niet gelezen hebt dan kan het zijn dat ik teveel weg geef. 

Wederom is het een prachtig geschreven verhaal, de stemmen zijn in andere kleuren gedrukt en dat vind ik een fijne toevoeging, helemaal voor kinderen zo raak je niet in de war. De mooie woorden van Pieter Koolwijk worden weer perfect aangevuld / bijgestaan door de illustraties van Linde Faas. Het is echt adembenemend en de kleuren zijn zo warm en herfstig. Dit boek heeft mij doen lachen en doen huilen. Hoeveel woorden met je kunnen doen, hoeveel kinderen met je kunnen doen. Wat hoop ik dat ik als juf, kinderen kan helpen om zich zelf te kunnen zijn. Met of zonder stemmen, met of zonder een ingewikkelde thuis situatie. De auteur maakt weer gebruik van heftige thema’s, zoals psychische problemen, een overleden ouder of een slechte band met een ouder. Maar toch is het boek niet te zwaar, de avonturen die Luna beleeft, zorgen voor een luchtige afwisseling (al zijn niet al haar avonturen luchtig). Lees je graag jeugdboeken of wil je het eens proberen, ga voor Gozert en Luna, je zult ze in je hart sluiten.

Recensie: 5

Titel: Luna
Auteur: Pieter Koolwijk
Genre: Jeugd
Uitgeverij: Lemniscaat