Bij jou ben ik echt

In ‘Bij jou ben ik echt’ draait het om het gezin van Sandy. Sandy is getrouwd met Luuk en samen hebben ze een zoontje, Ravi. Ravi heeft een ingewikkelde gebruiksaanwijzing en Sandy en Luuk krijgen geen contact met hem. Dit heeft uiteraard impact op alles in het leven van Sandy. Ze werkt niet meer, heeft amper tijd voor zichzelf en hun relatie staat onder flinke spanning. Wanneer ze samen op reis gaan, vindt er een prachtige ontmoeting plaats tussen Ravi en een straathond en dit lijkt het begin van een verandering in hun leven.

Sandy is een moeder met haar hart op de juiste plaats, alles moet wijken om alle zorg aan haar zoon te kunnen geven, dit doet ze met zoveel liefde, dat dit zeker het benoemen waard is. Het is dan ook niet gek dat ze dit niet op deze manier volhoudt en er iets moet gebeuren. De omschrijving van het gedrag van Ravi vond ik goed beschreven en herkenbaar, ik werk in het onderwijs en kom nog wel eens wat tegen. De korte stukjes die je leest vanuit het perspectief van Ravi vond ik erg mooi en dit gaf een goed beeld van hoe Ravi de wereld om zichzelf heen ervaart. Wel vond ik dat zijn ontwikkeling op een gegeven moment erg snel gaat, ik had het graag meer gedoseerd gezien, nu voelde het soms een tikkeltje onrealistisch. Ik begrijp dat de auteur zoveel mogelijk wil verwerken in het verhaal, dus ik begrijp de keuze, maar ik had dan graag een langer verhaal gezien. 

De auteur heeft er voor gekozen om columns (geschreven door de hoofdpersoon) toe te voegen aan het verhaal en dit zorgt voor een fijne afwisseling, al had ik het ook prettig gevonden om af en toe iets te lezen vanuit het perspectief van Luuk. Je krijgt wel wat mee van zijn gedachtes, maar ik kon hem soms niet helemaal peilen. 

Dit boek omvat een zoektocht van ouders met betrekking tot de zorg van hun zoon. De hoofdpersoon neemt je mee in al haar gedachtes, haar overpeinzingen, haar verdriet én haar geluk. Dit zorgt ervoor dat het boek een emotionele lading heeft die kan raken, mij raakte het iets minder, maar ik kan mij zo voorstellen dat dit, vooral voor ouders / verzorgers met een kindje zoals Ravi, een emotionele achtbaan kan zijn tijdens het lezen. Hen raad ik dan ook zeker aan dit boek te lezen, mits ze er aan toe zijn, want het kan zomaar, te emotioneel worden.